Pierwotny tytuł: Emancypantka publikowana w Kurierze Codziennym w latach 1890-1893. Ten pierwodruk będzie przedmiotem dalszych rozważań. Uwzględniać trzeba też będzie drugie wydanie, książkowe wydanie już Emancypantek 1894, oraz drugie książkowe, ogólnie trzecie. Materia otrzymany z tego zestawienia pozwoli odpowiedzieć na pytanie: jak tworzył Bolesław Prus? CIEKAWOSTKA: Prus, gdy zabierał się do nocnego pisania, zabierał ze sobą kwaszonego ogórka i kawałek czarnego chleba.By w miarę dokładnie zapoznać się z warsztatem pisarskim Prusa, musimy zdać sobie sprawę, że pojęcie to ma charakter metaforyczny. Jest mało sprecyzowane i może oznaczać ogół środków pomocniczych w twórczości pisarskiej (dokumenty i dzieła, z których pisarz korzysta), metodę twórczą, znamienne dla danego autora środki wyrazu. Emancypantka pisana była i ogłaszana z dużymi przerwami. Prus lubił i był przyzwyczajony do tworzenia powieści porcjami dziennymi i sam określał rozmiary, zawartość i kompozycję odcinka. Także i Emancypantka była takim utworem, w którym odcinek był cząstką konstrukcyjną, a nie skutkiem technicznego zabiegu, przy pomocy którego można pociąć na odcinki każdą powieść. W ogóle zagadnienie powieści odcinkowej jest u nas bardzo słabo opracowane, choć tak powszechnie występujące. Np. Sienkiewicz prawie zupełnie zrezygnował ze wszystkich cech znamionujących poetykę powieści odcinkowej nie znosił przerw w publikacji, stosował specjalną dynamizację akcji, dialogi i opisy. Na podstawie twórczości Sienkiewicza łatwiej będzie zrekonstruować poetykę powieści odcinkowej.